یک گله ژنده پیل، با خرطوم‌های شق گرد آمده گرد مورچه ی کوتوله‌ای که زه زده زیر وزن ارزنی، با نگاه ریز، خبری خطیر را در تاریخ مخ‌اش ورق می‌‌زند:
-اگر این مورچه پیل شود همه را می‌‌خورد.
-اگر این نفله را له کنیم همه کوتوله می‌‌شویم.
-اگر این
-اگر این
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
باغ‌وحشی که شرنگ سروده است
خانه > خاک > شعر > باغ‌وحشی که شرنگ سروده است تاریخ انتشار: ۱۰ خرداد ۱۳۸۹ • چاپ کنید درآمدی بر اشعار حسین شرنگ و شعرخوا...
-
به خواهرزاده‌ام وحید رشته‌داری شیدا نخستین "عشقِ زندگی‌ِ من" بود! یک عشقِ به راستی گیومه‌نشین! روزی طرف‌های عصر، داشت ا...
-
گل‌ها ویرانهِ تن را می‌‌پوشانند بوی مرگ را می‌‌پوشند گل‌ها وظیفه دارند مرگ را رنگ کنند بوی مرگ را بگیرند گل‌ها همان برگی را به مرگ می‌‌زنن...
-
برای اینکه خودم خودستانِ خودم باشم شما همگان را منیده‌ام با جان‌ام از همهِ جانوران گذشته‌ام ماهی یی که از همهِ ماهیان و سپس از آب گذ...
عجب خوب بود شرنگ عزیزم
پاسخحذفخوبی از خوانش توست‌ای دال مهربان ام!
پاسخحذف