یادِ رفعت دانش
بهبه! چه بهشتی!
سیب شکمام را واکس میزند!
چنگ میزند در سلولها
خرچنگ تیرهِ درونام چنان میدرخشد که
جرقّههای مرفینیِ گردِ سر از دردم
به خود میرقصند
سومای سمّ
مژدهِ مرگ میشود
هر چه حاویِ ویتامین است
پروتئینهای سپیدپوش بر بالینام
سرودِ نوجهانِ دلیرمی خوانند:
مرگ، مرگِ بیست
مرگِ بی ترمزِ قصائد
مرگِ قافیهایست
در مارستانها بر ملحفههای امیدگزیده
می گردد و میچیند و میبوید
ما گلهای سرخِ کیمیا را
فضا غرقِ فراموشی
مستِ تراپی ست!
بهبه! چه بهبهههشتی!
چه سوگسرودی !
پاسخحذفبه به
خرچنگ تیره ی درون
گلهای سرخ کیمیا!
خرچنگچنگهای سیاه ه ه ه...بیرون
گُل خفتگان خاوران
خداخرچنگ هم اما!
خسرو خاور خاورمیانه را به ناف شب بندیخانه بسته است!
چه خرچنگکهایی!
چه ککهایی!
ای همایون گل،
پاسخحذفبرای خودت و خانوادهِ عزیزت سال نو توپی آرزو میکنم!
شادی و درستی تنها و جانهای عزیزان!
روبوسی!
حسین جان
پاسخحذفبازچندی از اینترنت دور بودم ! سال نو را برای اولین بار با خانواده در شهر پرت استرالیای غربی بودیم. جای وجود عزیزت سبز بود. همگی روی ماه ات را می بوسیم . در این سال جوشی پر خروشتر را رقم زده ای و این نشان از سر سبزی مدام ات را دارد .
دم ات گرم
ای به و بهها به جمالِ همایون دو هزار و پانزده!
پاسخحذفچه خوشحالام که سال نو را با خانواده در جای خوشی بودهای!
امیدوارا هر روز این سال به خودت و خانوادهِ عزیزت خوش بگذرد!
همه را سلام برسان!