به مهندس بزرگ
یکی آمده می‌‌گوید من
مرگ را اداره می‌‌کنم
مرده‌های تنبل را اخراج
به جایشان مرده‌هایی
ایستاده می نشانم
مرده‌هایی رویزیونیست
وفادار به اصول مرگ
مرگ مهندسی شده
یکدفعه گورها
گهواره شدند
جمجمه‌ها روده بر
اسکلت ها یکصدا گوزیدند
چرا؟
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
باغ‌وحشی که شرنگ سروده است
خانه > خاک > شعر > باغ‌وحشی که شرنگ سروده است تاریخ انتشار: ۱۰ خرداد ۱۳۸۹ • چاپ کنید درآمدی بر اشعار حسین شرنگ و شعرخوا...
-
به خواهرزاده‌ام وحید رشته‌داری شیدا نخستین "عشقِ زندگی‌ِ من" بود! یک عشقِ به راستی گیومه‌نشین! روزی طرف‌های عصر، داشت ا...
-
گل‌ها ویرانهِ تن را می‌‌پوشانند بوی مرگ را می‌‌پوشند گل‌ها وظیفه دارند مرگ را رنگ کنند بوی مرگ را بگیرند گل‌ها همان برگی را به مرگ می‌‌زنن...
-
برای اینکه خودم خودستانِ خودم باشم شما همگان را منیده‌ام با جان‌ام از همهِ جانوران گذشته‌ام ماهی یی که از همهِ ماهیان و سپس از آب گذ...
مگر از روی کوه
پاسخحذفافتادم توی غار
که فلاطون را ندیدم
https://www.radiozamaneh.com/293903#.V7DCAFE00kU.facebook
پاسخحذفالان یک جّن گرفتم:
پاسخحذف-اگه ولم کنی بهت میگم اسم‌ام چیه!
ولش کردم: خب، جّن‌جون! اسمت چیه؟
-ها‌ها ها ها...آزادی! رهائی! نه! نه! ولشدگی!
که اینطور! پس خیال می‌‌کنی که از ولشدگانی! زهی زکی! الان فندک می‌‌کشم به اون مویی که از ز‌ها‌ر‌ت کندم!
-نکش! نکش! دیکتاتوری پارتی‌تاریا!
چی؟
-دیکتاتوریِ پارتی‌تاریا!
به چه دردی میخوره؟
-به دردِ ولشدگی!