۱۳۹۶ اسفند ۵, شنبه

دسته ه

دسته هم در سینهِ استخوانیِ ما
استخوانی به استخوان‌رسیده است
استخوان رسیده است
ای دستِ دسته‌دار
چاقو را هم بچین!

۱۳۹۶ اسفند ۴, جمعه

۱۳۹۶ اسفند ۳, پنجشنبه

پنجلیک

پنجلیکی بگرُم ای کُس گندم چه اَبو!
گُندِ آدم بکشُم سیر بخندُم چه ابو!
بدهم خرمنِ دنیا بخورِن گاو وُ خرون
بِسُزُم سایهِ دین تا نیه رندُم چه ابو!
سازِ "بخشی" بِگِرُم خوی دُهُلِ "مختارو"
بزنُم تا بچَمه سروِ بلندُم چه ابو!
آتشی بُند کَنُم تو حَرَمِ پیرِ لَتِه
دُکُنِ مکّهِ مکّار بِبَندُم چه ابو!
مغزِ ما بو خورشِ سفرهِ اَهریمَنَکُن
سرِ ضحّاک بیه توی کمندُم چه ابو!
بِگِزُم زلزله ماری اَ دل شیخُنَ قُم
سَگُن آزاد کَنُم سِنگ ببندُم چه ابو!
طعمهِ تیغِ تَتَر بو وُ گَجَر خونِ جوون
پا بُبو ای دلِ خون لطفیِ زَندُم چه ابو!
به خدایی که شرنگ ای هَوَسی شیرینه
هجوِ ناکَس بکنه پستهِ کَندُم چه ابو!



چندییییین سالِ پیش.

۱۳۹۶ بهمن ۳۰, دوشنبه

مع


 معمولی‌ تر از من
خورشیدِ هر روز

سرا


سرانجام آینده آمد و ما همه را کشان‌کشان به گذشتهِ با‌لاخره برد

آ‌ی قا


آ‌ی قاطی‌!
آبِ کشور را جویدی تا بروید
دم‌ات از جلو   جلوِ مردم
آ‌ی مردم!
قاطی‌ شدی
که درخت‌ها از دم‌ات بترسند
آ‌ی قا‌ط!
خودت را قاطی‌ِ این مار‌دم نکن!

دارم ر


دارم رمانی می‌‌نویسم از
هفت و نیمِ صبحِ ازل
تا قهوهِ پسا‌دسرِ شا‌مِ ا‌بد
داشتم رمانی می‌‌نوشتم از
هفت و نیم  تا قهوه

۱۳۹۶ بهمن ۲۴, سه‌شنبه

۱۳۹۶ بهمن ۲۳, دوشنبه

از ف


از فرو دویدنِ درخت
در ریشه‌های گره‌خورده در
ریشه‌های گره خورده در
ریشه‌های گره
بازی آموختم
که با همبازیانِ همپا‌دونده در رگ‌ها
تا پایانِ بی‌ پیش و پس بایستم
ببالم
بمیوه‌ام

باغ‌وحشی که شرنگ سروده است

  خانه  >  خاک  >  شعر  > باغ‌وحشی که شرنگ سروده است تاریخ انتشار: ۱۰ خرداد ۱۳۸۹ • چاپ کنید      درآمدی بر اشعار حسین شرنگ و شعرخوا...