tag:blogger.com,1999:blog-1631297950307465271.post6670530355100091643..comments2024-01-14T14:48:13.032-05:00Comments on جوش: لوگوس-هیستریکوسپرزیدنت حسین شرنگhttp://www.blogger.com/profile/16798284654903590245noreply@blogger.comBlogger6125tag:blogger.com,1999:blog-1631297950307465271.post-20725930897201086542011-04-21T23:54:45.684-04:002011-04-21T23:54:45.684-04:00......................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................پرزیدنت حسین شرنگhttps://www.blogger.com/profile/16798284654903590245noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1631297950307465271.post-30256952176932556352011-04-21T23:54:18.237-04:002011-04-21T23:54:18.237-04:00ای آقا اجازه-ناشناس دوم! فدای تو و نظر باشناس-آیند...ای آقا اجازه-ناشناس دوم! فدای تو و نظر باشناس-آینده ات!پرزیدنت حسین شرنگhttps://www.blogger.com/profile/16798284654903590245noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1631297950307465271.post-32650124950279708702011-04-21T23:52:31.428-04:002011-04-21T23:52:31.428-04:00ای ناشناس نخست! دم خود عزیزت، و محسن عمادی ارجمند ...ای ناشناس نخست! دم خود عزیزت، و محسن عمادی ارجمند گرم برای این شعر، و ترجمه ی خواندنی. عجب شاعر توپی!پرزیدنت حسین شرنگhttps://www.blogger.com/profile/16798284654903590245noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1631297950307465271.post-19189618024134132402011-04-16T13:18:39.592-04:002011-04-16T13:18:39.592-04:00در پیوند با مطلب بالا و از آنجاییکه نام مرا استفاد...در پیوند با مطلب بالا و از آنجاییکه نام مرا استفاده کرده اید، موضعگیری ذیل حضورتان ارسال می شود. لطفا بر پایه ی آیین و آدابِ آزادی بیان عین این نظر را در همان صفحه منتشر نمایید.<br /><br />سپاس،<br />آزاده سلیمانی<br />--------------------------------------------<br /><br />مَردِ تاریخی، با راندنِ زن به کنج آشپزخانه-پستواندرونی، <br />و رفت و روب و دوخت و دوز و کون بچه شستن،<br />چنان تبعیض جانفرسایی را در ذهن زن کاشت <br />که اگر هیستریک نمی شد منقرض می شد.<br />هیستری نوعی مقاومت زنانه است« <br /><br />از حسین شرنگ*، در وبلاگ اش جوش.<br /><br /><br /><br />*دوست می داشتم انسانی که چنین دانا و شکوهمند می تواند بنویسد، بسیاری »چیز«های دیگر را ننویسد. هر انسانی که در نظرم می شکند گویی همه ی انسانیت به طور مکرّر شکسته است! اندوهگینم امروز، برای انسانی که شکست... و دلِ ما را نیز<br /><br />»از آغل خوکها با عشق**: »این دوپولی ترین آدم!!<br />--------------------------------------------------------------------------------------------<br />**برگرفته از عنوان یادداشتی که چندی پیش دوست ارجمندم، آقای علی ثباتی در بیدرکجای فیس بوک اش نگاشت و مطابق معمول گرد و خاک بسیار را در این آبادی موجب شدآزاده سلیمانیhttp://www.facebook.com/profile.php?id=1666861387noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1631297950307465271.post-34763668678126916212011-04-16T10:52:04.972-04:002011-04-16T10:52:04.972-04:00آقا اجازه فقط نوشتم که بگم سر زدم اما هنوز نخوندمش...آقا اجازه فقط نوشتم که بگم سر زدم اما هنوز نخوندمش خوب. می خونم دوباره بشناس نظر می دمAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1631297950307465271.post-25622116098010573472011-04-16T10:16:53.269-04:002011-04-16T10:16:53.269-04:00این شعر را حتمن بخوان عزیز! تامورا ریوایچی شاعر نا...این شعر را حتمن بخوان عزیز! تامورا ریوایچی شاعر نامدار ژاپنی است که بسیاری او را یکی از بهترین شاعران ژاپن می دانند شعر عاشقانه که ، توسط محسن عمادی به فارسی برگردانده شده در زمره شاهکارهای این شاعر تواناست .<br />.<br />غلام:<br />همیشه میخواستم عشق بورزم<br />اما وقت نداشتم<br />الفبایی نداشتم تا نامهای بنویسم<br />تلفنی نبود تا در آن زمزمه کنم<br />به هرحال،<br />شگفتترین قسمت ماجرا اینجاست<br />بچهها به دنیا میآیند<br />پسران، غلام غلامان<br />دختران، ماشینهای مولد بردگان<br />اگرچه میخواهم عشق بورزم<br />اگرچه میخواهم عشقم را نجوا کنم<br />بدون کلمه<br />چشم در چشم.<br />حیات چه ساده آغاز میشود.<br />کنیز:<br />ماشینها را من میسازم<br />همیشه<br />شکمم متورم است<br />وقتی که ماه کامل است<br />باردار ماشینیام<br />که اگر پسر باشد، غلام غلامان است<br />و اگر دختر، مولد کوچک بردگان خواهد بود<br />کرهاسبی نوزاد<br />میایستد و یورت میرود<br />نوزادهی آدمی اما<br />مدام دلواپس است<br />سیصد روز پیش از آنکه راه برود<br />سه هزار روز پیش از آنکه ماشین شود<br />شش هزار روز پیش از آنکه برده باشد<br />عشق؟<br />وقتگبر است<br />ولی شکمم چه زود بالا میآید.<br />همسرایان:<br />برده را<br />به گریه و خنده نیازی نیست<br />کار و کار<br />اندکی خواب و<br />حسادتی به پرندگان چارپایان حشرات<br />بازی و بازی<br />خوابی عمیق<br />عشقی عمیق<br />و هنوز ماشینی خلق نشدهاست<br />و هنوز آنها آبستن ماشینی نیستند.<br />مویه:<br />حتی بردهها هم پیر میشوند<br />به دور و برت نگاه کن<br />جهان پر است از بردههای پیر<br />گلف بازی میکنند و تنه میزنند و شنا میکنند<br />نومیدانه زیر گلاهگیسشان میدوند<br />میزان کلسترول، اندازهی قند خون<br />حتی لحظات مخموریشان بر نمودارها ترسیم میشود<br />شکمهاشان چنان زنان آبستن، آماس کرده و<br />چیزی در سرهاشان نمیجنبد<br />کامپیوترها آنها را هدایت میکنند و<br />کارخانههایشان از روباتها پر است<br />بیخستگی شغلهای تازه میسازند و<br />آموزشهای حرفهای و آغاز حرفهی بردگی<br />از تماشای دندانهای مصنوعی سر باز میزنیم<br />میبوسیم و عشق میورزیم<br />و نمیدانیم چقدر زندهایم<br />نمیدانیم تا کی زندهایم<br />آری،<br />راست گفتهاند<br />طبیعت، تقلید از هنر را وانهاده است.Anonymousnoreply@blogger.com