جمهوری وحشی شرنگستان
سگی سنگی میپایدم
کوهی بی درنگام
می کشد
اوجی که نامِ تو انگیخت
پشت تو وا رفت
کوهی که در تو فرو ریخت
از تو فرا رفت
باز مرگ
زیر خرمنی از گل
از خودش بو برد
که مرگ
خودش را میبوید
چاه را بیار!
(حمق فاجعه
افتاده در
عمق فاجعه)
سطل را بکش!
خانه > خاک > شعر > باغوحشی که شرنگ سروده است تاریخ انتشار: ۱۰ خرداد ۱۳۸۹ • چاپ کنید درآمدی بر اشعار حسین شرنگ و شعرخوا...