آینده با سرِ گشته
دارد دود
می گرید
۱۳۹۷ آبان ۵, شنبه
۱۳۹۷ آبان ۳, پنجشنبه
۱۳۹۷ مهر ۳۰, دوشنبه
۱۳۹۷ مهر ۲۶, پنجشنبه
۱۳۹۷ مهر ۱۶, دوشنبه
تاریک ر
تاریک را ورق
هر چه بیشتر می‌‌زنم
به تاریکی بیشتر می‌‌رسم
اینجا شب پایانِ سپید را خورده
سیه‌مار رفته توی خود
دفترِ زندهِ پوست‌ها
گم
از دهان
تا دم
۱۳۹۷ مهر ۱۵, یکشنبه
چنان با
چنان باخته‌ام
که با مالیدنِ شکست‌ها به هم
شستنِ دست‌ها در جرقه‌ها
آینه کرده پیروزِ بازی را دارم
پیروز‌بازی در می‌‌آرم
اشتراک در:
پست‌ها (Atom)
-
به خواهرزاده‌ام وحید رشته‌داری شیدا نخستین "عشقِ زندگی‌ِ من" بود! یک عشقِ به راستی گیومه‌نشین! روزی طرف‌های عصر، داشت ا...
-
گل‌ها ویرانهِ تن را می‌‌پوشانند بوی مرگ را می‌‌پوشند گل‌ها وظیفه دارند مرگ را رنگ کنند بوی مرگ را بگیرند گل‌ها همان برگی را به مرگ می‌‌زنن...
-
آینه ی شگفتی زیبا: مهناز طالبی تاری آنکه دیرزمانی پیش گفت: "من با هیچ چیز مربوط به انسان بیگانه نیستم."، خواست حساب سخن خ...
