یاد "فرخنده شریفی"
کوته آید قصهِ نوحِ دراز
هر که آمد میرود این است راز
ای دریغا آنکه آمد زود رفت!
باز مان٘د از پی بسی افسانهساز
رفته فرخنده رهِ بی بازگشت
گشت خواهد روزی این ره بر تو باز
هر که آمد بوسه بر پایش بزن
می برم بر آنکه رفت این ره٘ نماز
