فرا میرسد نیمهشبی که تو جایی
کنج خودت مینشینی
سرِ سرخِ نوشته را در دست میگیری
چشمهای بستهات را در بستهِ چشمهایش میگشایی
و خاموشی درخشان
هالهات میشود
فرا میرسد نیمهشبی که تو جایی
کنج خودت مینشینی
سرِ سرخِ نوشته را در دست میگیری
چشمهای بستهات را در بستهِ چشمهایش میگشایی
و خاموشی درخشان
هالهات میشود
امروز کودکیام را دیدم
موجودی که نمیدانست
فضایی ست
ای فضای اسباب!
سفینهِ بازیِ من
کی بزرگ شد!
بوی روشنِ کجا از سفر آمد!
"قصفو دارنا" در این سیاره اگر یک پروانه درنگیدی نقشیدی رنگیدی دلیدی شادیدی ، و مرگ را طبیعیدی جاودانگی را جاودانگیدی