مرضیه‌ج

 مرضیه‌جانا،

خودم خوبم ولی‌ چشم‌هایم مدت‌هاست که دارند ادا در می‌‌آورند(ادا‌کاری به اردو و هندی یعنی‌ بازیگری): ما را از کاسه در بیاور که برویم توی فیلم خودمان، مگر ما خوراک‌ایم که توی کاسه گذشته‌ای!

تا کنون دو عمل لیزری برای پیشگیری از حمله احتمالی‌ گلوکم در آینده(این بیماری ژنتیک است و دل‌های عزیز پدر و پدربزرگ‌ام را روشن کرد.)روی آنها انجام شده است و پس از عمل بسیار آزرده شدم.

بینایی چشم راست‌ام به زیر نیمه رسیده از همین رو، از امروز تا سه شنبه چشم‌هایم را با چکه‌های گران‌بها چکه‌چکان می‌‌کنم تا کاتاراکت چشم راست و دو هفته سپس‌تر چشم چپ‌ام با لیزر عمل شود.

اگر بد‌ی خوبی‌ از چشم‌های من دیدی ببخش و بیامرز!

می‌ گویند این پرزیدنت هی‌ به مردم دلربا چشمک می‌‌زند و بهانه می‌‌آورد که خار امپریالیسم رفته تو چشم‌ام: کی‌ هرگز دروغ نگفته!

خلاصه فدات

خودت خوب‌موبی؟

ملالی ن

 ملالی نیست

جز کمال شما

درود‌ها م

 درود‌ها مسعود‌ا،

ببخش که دیر فرستادم: هفته‌ای که گذشت دور از جان‌ات تصادف هولناکی، جان یکی‌ از خویشان نزدیک مرا گرفت و برادر‌زاده جوان‌ام هم که در اتومبیل همراه‌اش بود تقریبا سر تا پایش شکست: دو جای کمر، قفسه سینه، دنده‌ها، دو جای دست راست، و خلاصه جان ما به لب رسید!

خوشبختانه چون جوان و ورزشکار است این بخت را دارد که پس از آن بختیار‌ی بزرگ، زود خوب شود و استخوان‌هایش جوش بخورند.

اینجا به خاطر حکومت نظامی کوید(از هشت شب تا پنج صبح)دیدار با دوستان بسیار سخت شده است.

امروز رفتم به دفتر دوست‌ام خسرو برهمندی که نقاش روی جلد کتاب هم است و این فیلم را او از من گرفت: از هر دو کتاب مجلد.

من به دلیل مشکل چشم‌هایم(به زودی عمل خواهم کرد پس از دو عمل تا کنون انجام‌شده)و همچنین، به هم‌ریختن نیم‌فاصله‌ها بسیار تپق زدم(خیلی‌ وقت هم بود که درِ این کتاب را باز نکرده بودم و چقدر از باز کردن‌اش خوشحال شدم!)ولی‌ تپق‌زدن را بسیار طبیعی می‌‌دانم: آنها که تپق نمی‌‌زنند حتما چیز‌های دیگر می‌‌زنند!

خلاصه اگر خوش‌ات نیامد دوباره بروم نزد دوست‌ام: بهتر است خوش‌ات بیاید وگرنه منتقد معروف‌ات با هشتاد و هشت گفتاورد از دریدا بهت ثابت می‌‌کند که خوش‌آمدن و نیامدن آمد‌نیامد دارد!

بچه‌ها را با ماسک ببوس و نوزده لعنت بر کوید بفرست!

آمین!