شماریده‌

شماریده‌اید و یک

ریسمانِ زرد

کم آورده‌اید

چگونه بخ

چگونه بخوابم

با من

تکانِ گهوارهِ همهِ کودکانِ افتاده ‌ست

چه قا

چه قاره‌ها چه قرن‌ها!

سوارِ صندلیِ تو

مسافرم کردند

سوارِ ص

سوارِ صندلی

چه حذر‌ها

مسافرم کردند

شش خط

شش خط برای یک هفته

نه!

هفت خط برای شش هفته

خدا تنبل بود

جزیره‌

جزیره‌

نقاب‌ِ دریاست

از خور

از خوردنِ علف

زیرِ دندانِ میش‌هایی‌ که خورده‌شدن را

دوست‌تر دارند

چرا چرا چرب‌تر از زیراست
دانستم

که جنگل

که جنگل بیفتد روی سایه‌ای که درخت را می‌‌برد

برخیزد سایهِ بیشمار‌پا

بدود برود بلند بیفتد روی تمدنِ چوبی‌ای که

هرگز از میز و تخت‌اش میوه‌ای نرست

و سقف و در و دروازه‌اش

بهار را نفهمید

و شعر‌ش شهرِ سپیدِ دزدان بود

از آ

از آینده‌هایی‌ که گذشت نپرسیدم

از گذشته‌هایی‌ که آمد دانستم

چیه؟

-چیه؟

-هیچ!

آبِ ه

آبِ همیشه از زیرِ پلِ همچنان از زیرِ منِ هنوز می‌گذرد

زمان ز

زمان زمین می‌‌خورد

زمین زمان می‌‌خرد

از هم پ

از هم پیاده شدیم و هر کسی‌ به راهِ خودش رفت

چنان ن

چنان نویسی

که سنگِ فشرده

پاره ریزد

از مشت‌ات

یورش

یورش می‌‌برم به هوا که بگیرم

همه‌اش را

دست‌هایم اشباحِ سبز

می‌ دم‌ام

باز می‌‌دمم
می‌‌دمم باز