کسی نیست
صندلی نشسته
درخت ایستاده
از هوا
بوی پرِ تاریک
صدا‌ی نوشتن می‌‌آید
۱۴۰۱ بهمن ۲۹, شنبه
۱۴۰۱ بهمن ۲۸, جمعه
آنکه م
آنکه مرده در
حومهِ کلاغ بکارد
قاریان بر گورش
قرائتِ سیاه می پوشند
بویید روحِ غضنفر
پرترهِ اُرکیده را
چرا؟
۱۴۰۱ بهمن ۲۶, چهارشنبه
-بووووووو ب
-بووووووو
بوووووووو
بوووووووو:
سپاس، ستم و جنگ و زلزله را
این جهان، جا‌ویرانه‌دانهِ من است
نمازِ شبِ بوف
۱۴۰۱ بهمن ۲۳, یکشنبه
اشتراک در:
پست‌ها (Atom)
-
به خواهرزاده‌ام وحید رشته‌داری شیدا نخستین "عشقِ زندگی‌ِ من" بود! یک عشقِ به راستی گیومه‌نشین! روزی طرف‌های عصر، داشت ا...
-
گل‌ها ویرانهِ تن را می‌‌پوشانند بوی مرگ را می‌‌پوشند گل‌ها وظیفه دارند مرگ را رنگ کنند بوی مرگ را بگیرند گل‌ها همان برگی را به مرگ می‌‌زنن...
-
آینه ی شگفتی زیبا: مهناز طالبی تاری آنکه دیرزمانی پیش گفت: "من با هیچ چیز مربوط به انسان بیگانه نیستم."، خواست حساب سخن خ...
