دوستان ریخته‌ا‌ند
برگ‌های ابری
پیش از شا‌رِ زرد
بر افسوس‌های ریخته
سایه می سایند
دست‌ها قار‌قار می‌‌کنند
شاخه‌ها می آذرخشند
پنهان و پیدا
میانِ خشاخش و غُرُمبه
پاییز آمده
@sharangestaan
۱۴۰۲ مهر ۱۳, پنجشنبه
۱۴۰۲ مهر ۹, یکشنبه
ندیده‌یی‌ات ه
ندیده‌یی‌ات هنوز از نزدیک
آنقدر که سایه‌ات درون را برمباند
هیولا‌یی
خمیده بر مغز‌کی
در هستهِ هلویی
که گیر کرده در گلویی
که از خود دریده‌ای
عزیز‌کِ جبار‌م
انسان را
انسان واقحقیقتا مو‌جو‌عود را
اگر ببینی
بی اختیار می‌‌رینی!
اشتراک در:
پست‌ها (Atom)
دیو شدم د
دیو شدم دیو که دیوانه نگردم رودِ دد و دیو‌چه را خانه نگردم خیره شدم خیره که آیینه ببیند چهرهِ بیگانه و باگانه نگردم محو شدم محوِ تو و بو...
-
به خواهرزاده‌ام وحید رشته‌داری شیدا نخستین "عشقِ زندگی‌ِ من" بود! یک عشقِ به راستی گیومه‌نشین! روزی طرف‌های عصر، داشت ا...
-
الان، دوستی، محسن شمس، ویدئویی برایم فرستاد، با چند خط تلخ، مبهوت. دیدم و تن‌‌ام سیخزار شاخ شد. لینک آن را پایین همین نوشته می‌‌گذارم. رف... -
جریانِ این عشقِ ریشنفکرانِ اسلامیرانیست به موی گندیده چیست؟ آیا این یک فتیشِ نوین است؟ آیا این مو از پیاز‌مو گندیده یا از سیرمو؟ از...
