کوه‌ها از آدمی می‌‌گریزند
با نام‌هایشان
بر بال شاهین‌ها‌ی تیرشنیده
با ماه‌هایشان بر پشت پلنگان دیوانه
با تبِ برف‌ها و یخ‌هایی که از شنیدن هذیان‌های دو پای ولگرد
و دیدن چادر‌های روشن و پرچم‌های پیروز‌شان
به دره‌ها می‌‌ریزند
از آدمی می‌‌گریزند
کوه‌ها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر