۱۳۹۴ اردیبهشت ۲۴, پنجشنبه

نگاه کن بیرنام!


به از کودکی تا اکنونِ علیرضا مهیمی


-نگاه کن بیرنام!
تا چشم می‌‌کارد
درخت‌ها جنگل را بر
                   داشته‌اند می‌
                                دوند در
         نگاهِ جادوگران!

-خداوندگارِ خواب‌کش ریشه‌ها را معلق کرده!
 از مادر
نزاده پیکِ مرگ آمد!

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

هزاره‌ها ا

هزاره‌ها از کجا به جا از کی‌ به اکنون رفتم هر بار همهِ جایگاه از  یادم رفت آمد یادم همهِ هزاره‌ها اینجا