به مولانافِ دو و نیم عالم: مملی ماری
گاه است بز که شاخ بر
لبِ پرت می‌‌زند سُم
بر سایه‌های سُم می‌‌کوبد
جرقّه از خطِ خطر‌انگیز
گاهِ جرقّه‌چر است بز
جرقّه از خطِ خطر‌انگیز
گاهِ جرقّه‌چر است بز
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
دیو شدم د
دیو شدم دیو که دیوانه نگردم رودِ دد و دیو‌چه را خانه نگردم خیره شدم خیره که آیینه ببیند چهرهِ بیگانه و باگانه نگردم محو شدم محوِ تو و بو...
-
به خواهرزاده‌ام وحید رشته‌داری شیدا نخستین "عشقِ زندگی‌ِ من" بود! یک عشقِ به راستی گیومه‌نشین! روزی طرف‌های عصر، داشت ا...
-
الان، دوستی، محسن شمس، ویدئویی برایم فرستاد، با چند خط تلخ، مبهوت. دیدم و تن‌‌ام سیخزار شاخ شد. لینک آن را پایین همین نوشته می‌‌گذارم. رف... -
جریانِ این عشقِ ریشنفکرانِ اسلامیرانیست به موی گندیده چیست؟ آیا این یک فتیشِ نوین است؟ آیا این مو از پیاز‌مو گندیده یا از سیرمو؟ از...
khodaya khodaya ta engelabe MAHDI HOSSEIN SHARANG ro negah dar!!!!!!
پاسخحذفخدا نکند!
پاسخحذفخدایا! خدایا!
تا همانوقت گویندهِ این دعا را فقط نگهدار!