۱۳۹۶ دی ۱۱, دوشنبه

حالا که ا


حالا که افتاده برقِ کور
می‌‌زند توی استخوان
تهِ چاه 
جای ریشه‌های سرخِ عاج
را در بر می‌‌کشم
و رنگِ برج را
شبِ غرق
جاودانه می‌‌کنم

-
برچسب‌ها:

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

اشتراک در: نظرات پیام (Atom)

دیو شدم د

    دیو شدم دیو که دیوانه نگردم رودِ دد و دیو‌چه را خانه نگردم خیره شدم خیره که آیینه ببیند چهرهِ بیگانه و باگانه نگردم محو شدم محوِ تو و بو...

  • زوزه ی دو خرس کوچک دریده
    الان، دوستی‌، محسن شمس، ویدئویی برایم فرستاد، با چند خط تلخ، مبهوت. دیدم و تن‌‌ام سیخزار شاخ شد. لینک آن را پایین همین نوشته می‌‌گذارم. رف...
  • اندر پیدایشِ شریف شیدا
    به خواهرزاده‌ام وحید رشته‌داری شیدا نخستین "عشقِ زندگی‌ِ من" بود! یک عشقِ به راستی‌ گیومه‌نشین! روزی طرف‌های عصر، داشت ا...
  • عاشقان موی گندیده
    جریانِ این عشقِ ریشنفکرانِ اسلامیرانیست به موی گندیده چیست؟ آیا این یک فتیشِ نوین است؟ آیا این مو از پیاز‌مو گندیده یا از سیرمو؟ از...