۱۳۹۸ فروردین ۲۲, پنجشنبه

سنگ عمه فرخنده

نگاه‌ات واپسین کاریز ما بود
چمان‌جوبار باغ‌انگیز ما بود
شکوفا چوب خشک از لطفِ گفت‌ات
بهاری در دل پاییز ما بود
صدای خنده‌های میوه بویت
سرودِ هستی‌ِ لبریز ما بود
حضور‌ت گنج‌ یاد‌آوردِ دهنو
مراد‌آباد خاطر‌خیز ما بود
میان نام ابراهیم و مالک
رخ‌ات فرخنده رستاخیز ما بود

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

دیو شدم د

    دیو شدم دیو که دیوانه نگردم رودِ دد و دیو‌چه را خانه نگردم خیره شدم خیره که آیینه ببیند چهرهِ بیگانه و باگانه نگردم محو شدم محوِ تو و بو...