به روز می‌‌نگرم
شب می‌‌نگارم
به دست می‌‌گیرم شب
روزگار می خوانم
دیو شدم د
دیو شدم دیو که دیوانه نگردم رودِ دد و دیو‌چه را خانه نگردم خیره شدم خیره که آیینه ببیند چهرهِ بیگانه و باگانه نگردم محو شدم محوِ تو و بو...
-
به خواهرزاده‌ام وحید رشته‌داری شیدا نخستین "عشقِ زندگی‌ِ من" بود! یک عشقِ به راستی گیومه‌نشین! روزی طرف‌های عصر، داشت ا...
-
جریانِ این عشقِ ریشنفکرانِ اسلامیرانیست به موی گندیده چیست؟ آیا این یک فتیشِ نوین است؟ آیا این مو از پیاز‌مو گندیده یا از سیرمو؟ از... -
آینه ی شگفتی زیبا: مهناز طالبی تاری آنکه دیرزمانی پیش گفت: "من با هیچ چیز مربوط به انسان بیگانه نیستم."، خواست حساب سخن خ...
سلام استاد هیچ کدوم شعرونت ب کشنگی زبر ای خنده بمر نابهن ندر مودون سفیدت شعر محلی بحر رو وبلاگت
پاسخحذفندر مودون احتمالا سیاه خودت،
پاسخحذفاگه تعریف تو ای شعر زبر جدی بگروم، په باید فاتحه چهل‌پنجاه سال شاعر‌ی‌م بخونوم.
تو همی وبلاگ، یه برچسبی آحاعح به نام شعر‌و‌ن روباری، آتی اتاهی چند تا ای شعر‌و‌ن محلی هم بدیدی.