که جنگل بیفتد روی سایهای که درخت را میبرد
برخیزد سایهِ بیشمارپا
بدود برود بلند بیفتد روی تمدنِ چوبیای که
هرگز از میز و تختاش میوهای نرست
و سقف و در و دروازهاش
بهار را نفهمید
و شعرش شهرِ سپیدِ دزدان بود
خانه > خاک > شعر > باغوحشی که شرنگ سروده است تاریخ انتشار: ۱۰ خرداد ۱۳۸۹ • چاپ کنید درآمدی بر اشعار حسین شرنگ و شعرخوا...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر