جمهوری وحشی شرنگستان
شعر، خودش جایزه است، جایزهای که زبان به شاعر میدهد. به جایزه جایزه دادن، به گل گلاب زدن، بوسیدن بوسه، بوسه ی پس از عشقبازی. چه ریختها چه پاش ها!
این نظر توسط نویسنده حذف شده است.
هزارهها از کجا به جا از کی به اکنون رفتم هر بار همهِ جایگاه از یادم رفت آمد یادم همهِ هزارهها اینجا
شعر، خودش جایزه است، جایزهای که زبان به شاعر میدهد. به جایزه جایزه دادن، به گل گلاب زدن، بوسیدن بوسه، بوسه ی پس از عشقبازی. چه ریختها چه پاش ها!
پاسخحذفاین نظر توسط نویسنده حذف شده است.
پاسخحذف