۱۳۹۶ اسفند ۳, پنجشنبه

پنجلیک

پنجلیکی بگرُم ای کُس گندم چه اَبو!
گُندِ آدم بکشُم سیر بخندُم چه ابو!
بدهم خرمنِ دنیا بخورِن گاو وُ خرون
بِسُزُم سایهِ دین تا نیه رندُم چه ابو!
سازِ "بخشی" بِگِرُم خوی دُهُلِ "مختارو"
بزنُم تا بچَمه سروِ بلندُم چه ابو!
آتشی بُند کَنُم تو حَرَمِ پیرِ لَتِه
دُکُنِ مکّهِ مکّار بِبَندُم چه ابو!
مغزِ ما بو خورشِ سفرهِ اَهریمَنَکُن
سرِ ضحّاک بیه توی کمندُم چه ابو!
بِگِزُم زلزله ماری اَ دل شیخُنَ قُم
سَگُن آزاد کَنُم سِنگ ببندُم چه ابو!
طعمهِ تیغِ تَتَر بو وُ گَجَر خونِ جوون
پا بُبو ای دلِ خون لطفیِ زَندُم چه ابو!
به خدایی که شرنگ ای هَوَسی شیرینه
هجوِ ناکَس بکنه پستهِ کَندُم چه ابو!



چندییییین سالِ پیش.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

دیو شدم د

    دیو شدم دیو که دیوانه نگردم رودِ دد و دیو‌چه را خانه نگردم خیره شدم خیره که آیینه ببیند چهرهِ بیگانه و باگانه نگردم محو شدم محوِ تو و بو...