سپاس زندگی‌ را که زندگی‌ هنوز زندگیسم نشده تا من‌ها و تو‌ها و او‌ها به اسم فرقه‌های بی‌ شمارگانه‌ی زندگیست، به جان همدیگر افتاده آن را آورد‌گاه تعصب‌های مرگبار کنیم. سپاس زندگی‌ را که استعدادِ جنون‌انگیز دین و دکترین ندارد و نمی‌‌توان از آن حزب و مسجد و کلیسا و کنیسه ساخت. سپاس زندگی‌ را که به هیچ چیز باور ندارد حتا به خودش. با اینهمه هنوز و همچنان در کمال بی‌ ناموسی هست و از خودش با نبوغی تعطیل‌ناپذیر نگهبانی می‌‌کند. بله! سپاس بی‌ کران زندگی‌ را!