به متین طوایف
بارانی از روزها هم این باغِ تاریک را
نور‌یاری نکرد
توفانِ بزرگِ روزگار
غرقِ اینجا شد
اینجا هر شاخه‌ای غرقِ میوه است
هر میوه‌ای شبی غرقِ خود
که می‌‌رسد
می افتد
روی تلی از شب
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
باغ‌وحشی که شرنگ سروده است
خانه > خاک > شعر > باغ‌وحشی که شرنگ سروده است تاریخ انتشار: ۱۰ خرداد ۱۳۸۹ • چاپ کنید درآمدی بر اشعار حسین شرنگ و شعرخوا...
-
به خواهرزاده‌ام وحید رشته‌داری شیدا نخستین "عشقِ زندگی‌ِ من" بود! یک عشقِ به راستی گیومه‌نشین! روزی طرف‌های عصر، داشت ا...
-
گل‌ها ویرانهِ تن را می‌‌پوشانند بوی مرگ را می‌‌پوشند گل‌ها وظیفه دارند مرگ را رنگ کنند بوی مرگ را بگیرند گل‌ها همان برگی را به مرگ می‌‌زنن...
-
برای اینکه خودم خودستانِ خودم باشم شما همگان را منیده‌ام با جان‌ام از همهِ جانوران گذشته‌ام ماهی یی که از همهِ ماهیان و سپس از آب گذ...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر