پای عکس آن کوه سبز، دختری به حالت رقص ، با سیب نیم‌خورده‌ای در دست چپ: فاطمه منوچهری
می دوم به چیدن نفس
از سرعت هوا
با تن غزال
در سایه ی عقاب
مستعار می‌‌دوم
می دوم با دو بال
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
دیو شدم د
دیو شدم دیو که دیوانه نگردم رودِ دد و دیو‌چه را خانه نگردم خیره شدم خیره که آیینه ببیند چهرهِ بیگانه و باگانه نگردم محو شدم محوِ تو و بو...
-
به خواهرزاده‌ام وحید رشته‌داری شیدا نخستین "عشقِ زندگی‌ِ من" بود! یک عشقِ به راستی گیومه‌نشین! روزی طرف‌های عصر، داشت ا...
-
جریانِ این عشقِ ریشنفکرانِ اسلامیرانیست به موی گندیده چیست؟ آیا این یک فتیشِ نوین است؟ آیا این مو از پیاز‌مو گندیده یا از سیرمو؟ از... -
آینه ی شگفتی زیبا: مهناز طالبی تاری آنکه دیرزمانی پیش گفت: "من با هیچ چیز مربوط به انسان بیگانه نیستم."، خواست حساب سخن خ...
جوشت چنان میچوشاند که نپرس..
پاسخحذفجوشش از مهر توست ی فریباغ نازنین ام!
پاسخحذف