به ساسان شهبازی
پیاده شد
به جمله بست اسب
سوار شد
سوارِ است
تاخت تا تهِ شتاب
ریخت از کتاب
همه در مه ها می‌‌کنند
پشتِ هایش هر کسی
همهِ مه است
( مه‌ِ ها ها ها
مه‌ِ همهمه)
باشد
نباشد
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
-
به خواهرزاده‌ام وحید رشته‌داری شیدا نخستین "عشقِ زندگی‌ِ من" بود! یک عشقِ به راستی گیومه‌نشین! روزی طرف‌های عصر، داشت ا...
-
گل‌ها ویرانهِ تن را می‌‌پوشانند بوی مرگ را می‌‌پوشند گل‌ها وظیفه دارند مرگ را رنگ کنند بوی مرگ را بگیرند گل‌ها همان برگی را به مرگ می‌‌زنن...
-
برای اینکه خودم خودستانِ خودم باشم شما همگان را منیده‌ام با جان‌ام از همهِ جانوران گذشته‌ام ماهی یی که از همهِ ماهیان و سپس از آب گذ...
ایکاش متشاعران!فراوان این روزها این شعر را بخوانند و کمتر زحمت ما بدارند!
پاسخحذفدم ات گرم
به‌به! همایون گل! دم‌ات توپ!
پاسخحذف