یک بار ترکِ عادت به عادت کردم
دو بار ترکِ عادت به عادت کردم
بارِ سوم
احساسِ سعادت کردم
افسوس که در اوجِ سعادت
به ترکِ عادت به عادت
عادت کردم
دیو شدم دیو که دیوانه نگردم رودِ دد و دیوچه را خانه نگردم خیره شدم خیره که آیینه ببیند چهرهِ بیگانه و باگانه نگردم محو شدم محوِ تو و بو...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر