۱۳۹۸ آذر ۱۱, دوشنبه

دو ج

دو جشن تند
دو تندر برق‌افسا
با پلک‌های دهانهِ کوه‌آن دم که
می‌ فشاند آتش
هدف‌ام
دفی دو چشم است

۶ نظر:

  1. درود بر شما استاد عزیز.من از کهنوج جنوب کرمان برای شما پیام میدهم . چطور میتوانم شعر های قدیمی محلی شما را بخوانم با تشکر .

    پاسخحذف
  2. درود بر شما هم دوست عزیز‌م،

    برخی‌ از آن شعر‌ها را خودم هم ندارم یا غلط و دستکر‌ی شده به دست‌ام از آنجا رساندند و دیگر از آنها خوش‌ام نیامد.

    همینجا برایتان چند شعر رودبار‌ی پیست خواهم کرد؟

    روباری هم بلد‌ی گپ بزنی‌؟

    پاسخحذف

  3. عجب آوازِ جون‌سوزی ایه  ای هندِ هندونه
    بیار کارتی بدیدین بیچه شاهرخ‌خان دلی‌ خونه
    بیار کارتی بزن تو لاوِ یه سیاره ی تخمی
    که نادونه که تو فیلمی سر و کونی‌ کدوم سونه
    چه باد و برک و توفونی به پایه سر موگون‌بیسر
    میونِ باغونِ سوحته چه وقت و جای استونه
    کلوته رو خیار یه پرتکالی بار دا گوجه
    مپرس‌ای حالِ لیمو که پیاز‌ی سخت مغبونه
    چه بو آ زونگِ زیلِ باغبونون‌راهِ یاوِ شو
    کجا رو آ دلاله جو که که جاش‌پیچوکِ ها‌مونه
    هزارون رنگ و بو و چهک و چیهار و چمک‌چابک
    غبار و دود و غوغایی ا رندِ چرخِ گردونه
    همه وافورون و سیخون و سنگون توی کون‌آغا
    که دین و دولتی هندونه یی تو هندِ افیونه
    بیار تا پر کنین هندونه  ای تریاک و بنز  ای هند
    برین توی حوزه‌وون علمیه لازم‌دودِ طاعونه
    اصولِ جلقِ شیطونه یه جمهوری اسلامی
    به جونِ هر چه مرد و هر چه دست و هر چه صابونه

    پاسخحذف
  4. پنجلیکی بگرُم ای کُس گندم چه اَبو!
    گُندِ آدم بکشُم سیر بخندُم چه ابو!
    بدهم خرمنِ دنیا بخورِن گاو وُ خرون
    بِسُزُم سایهِ دین تا نیه رندُم چه ابو!
    سازِ "بخشی" بِگِرُم خوی دُهُلِ "مختارو"
    بزنُم تا بچَمه سروِ بلندُم چه ابو!
    آتشی بُند کَنُم تو حَرَمِ پیرِ لَتِه
    دُکُنِ مکّهِ مکّار بِبَندُم چه ابو!
    مغزِ ما بو خورشِ سفرهِ اَهریمَنَکُن
    سرِ ضحّاک بیه توی کمندُم چه ابو!
    بِگِزُم زلزله ماری اَ دل شیخُنَ قُم
    سَگُن آزاد کَنُم سِنگ ببندُم چه ابو!
    طعمهِ تیغِ تَتَر بو وُ گَجَر خونِ جوون
    پا بُبو ای دلِ خون لطفیِ زَندُم چه ابو!
    به خدایی که شرنگ ای هَوَسی شیرینه
    هجوِ ناکَس بکنه پستهِ کَندُم چه ابو!

    پاسخحذف
  5. نه هر کون پر تُسی روح الکُدُس بو
    نه موی چوک خدا هر حیفِ کس بو
    چگل٘ شون دا هزار تخمِ لک وُ حَک
    سه نُه هرزه یکی اسطوخودوس بو

    پاسخحذف

هزاره‌ها ا

هزاره‌ها از کجا به جا از کی‌ به اکنون رفتم هر بار همهِ جایگاه از  یادم رفت آمد یادم همهِ هزاره‌ها اینجا