به محمد‌باقر صمیمی
خدایان به مورچه‌ها نگاه می‌‌کنند
مورچه‌ها نگاه را تکه‌تکه
به سوراخِ پرستشگاه می‌‌برند
می خورند
در تاریکی‌ِ ناب
به هم نگاه می‌‌شوند!
به هم نگاه می‌‌شوند!
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
-
به خواهرزاده‌ام وحید رشته‌داری شیدا نخستین "عشقِ زندگی‌ِ من" بود! یک عشقِ به راستی گیومه‌نشین! روزی طرف‌های عصر، داشت ا...
-
گل‌ها ویرانهِ تن را می‌‌پوشانند بوی مرگ را می‌‌پوشند گل‌ها وظیفه دارند مرگ را رنگ کنند بوی مرگ را بگیرند گل‌ها همان برگی را به مرگ می‌‌زنن...
-
برای اینکه خودم خودستانِ خودم باشم شما همگان را منیده‌ام با جان‌ام از همهِ جانوران گذشته‌ام ماهی یی که از همهِ ماهیان و سپس از آب گذ...
چگونه سپاس خویش تقدیم دارم . از این همه مهر------------ محمد باقر صمیمی
پاسخحذفقابلِ تو را نداشت‌ای دوست‌ام صمیمی!
پاسخحذفمدتها بود که در لیست بودی!
رویت را می‌‌بوسم!