یک گله ژنده پیل، با خرطومهای شق گرد آمده گرد مورچه ی کوتولهای که زه زده زیر وزن ارزنی، با نگاه ریز، خبری خطیر را در تاریخ مخاش ورق میزند:
-اگر این مورچه پیل شود همه را میخورد.
-اگر این نفله را له کنیم همه کوتوله میشویم.
-اگر این
-اگر این
هزارهها از کجا به جا از کی به اکنون رفتم هر بار همهِ جایگاه از یادم رفت آمد یادم همهِ هزارهها اینجا
عجب خوب بود شرنگ عزیزم
پاسخحذفخوبی از خوانش توستای دال مهربان ام!
پاسخحذف