اینجاست که هستی‌ تو نردبان هستی‌ تو می‌‌شود.

ناگهان در همین سیاره، سیاره-قاره-کشور-جوش-شهر-خیابان-آپارتمان دیگری بر تو آشکار می‌‌شود. زندگی‌‌ای دیگر، ابر و باد و مه‌ و خورشید-فلکی دیگر در آغوش ات می‌‌گیرد. پس مادر-سیاره-نژاد منقرض‌پنداشته شده ات پس از پنجاه هزار و یک سال تبعید و بی‌ خبری، همچنان زنده است.دل‌ کیهان در تو می‌‌تپد. شادی دیدار زرافه‌ای از جهانی‌ دیگر، جهانی‌ که داشتی از یاد می‌‌بردی، اینجاست. اینجاست که هستی‌ تو نردبان هستی‌ تو می‌‌شود.